نازنینم!

برای همه وقت هایی که مرا به خنده واداشتی.

برای همه وقت هایی که به حرف هایم گوش دادی.

برای همه وقت هایی که به من جرات و شهامت دادی.

برای همه وقت هایی که مرا در آغوش گرفتی.

برای همه وقت هایی که با من شریک شدی.

برای همه وقت هایی که با من به گردش آمدی.

برای همه وقت هایی که خواستی در کنارم باشی.

برای همه وقت هایی که به من اعتماد کردی.

برای همه وقت هایی که مرا تحسین کردی.

برای همه وقت هایی که باعث راحتی و آسایش من بودی.

برای همه وقت هایی که گفتی

"دوستت دارم"

برای همه وقت هایی که در فکر من بودی.

برای همه وقت هایی که برایم شادی آوردی.

برای همه وقت هایی که به تو احتیاج داشتم و تو با من بودی.

برای همه وقت هایی که دلتنگم بودی.

برای همه وقت هایی که به من دلداری دادی.

برای همه وقت هایی که در چشمانم نگریستی و صدای قلبم را شنیدی.



به خاطر همه ی این ها هیچ وقت فراموش نکن که :

لبخند من به تو یعنی

" عاشقانه دوستت می دارم "

آغوش من همیشه برای تو باز است.

همیشه برای گوش دادن به حرفهایت آماده ام.

همیشه پشتیبانت هستم. 

همواره فریادت خواهم بود. فریاد تو٬ فریاد " فروغ "  

می خواهم اوقاتم را در کنار تو باشم.

همواره دوستت دارم چه بر زبان بیاورم چه نیاورم. 

تو همواره مایه شادی من هستی به خصوص وقتی که لبخند بر لب داری.

من همیشه برای تو اینجا هستم و دلتنگ تو.

سنگ صبورت هستم.

با من درد دل کن. 

من هنوز در چشمانت گم شده هستم.

تو در تمام ضربان های قلبم حضور داری.

نازنینم!

فروغم!

دوستت دارم

تقدیم به نازنینم فروغ